haksizliga karsi

ya ben nedense haksizliga ugradigim hissediyorum. iliskimde yani... belki cok haksizlik yapmis oldugumdandir belki de daha evelki iliskilerimde... ya da ne biliyim onun gibi bi sey...

ezel 32. bolumu bu aksam seyrettim dizihd.com'dan, dayi yine dokturdu, ben de yazdim bi word dokumanina, asagiya da copy paste'liyorum, olup bitiyo... acayip beni anlattigina inandim bu laflarin iste ne biliyim gibi gibi...

Haksizliga ugrayan adam
Bir daha ugramamak icin haksizliga
Kapar kendini
Ta ki bir daha istese de bir sey hissedemeyene dek

Haksizliga ugrayinca bi kere
En zoru inanmaktir yine kendine
Hakki yenen adam ofkeli degildir sirf, utanir
Utanir butun bunlara izin verdigine

Haksizliktan degil
Utancini kapasin diye karar verir kotu olmaya
Baskalarinin umutlarina saplar hancerini
Cunki korkar kendi umutlanmaya

Asil haksizlik ihanet degildir
Ihanetle aydinligi kapamaktir
Umutlari oldurmektir
Ta ki hayat kendi nefesini sana odunc verene dek…
Ta ki bir daha aynaya bakmaya cesaret edene dek…
Hakkimiz olani almak hakkimiz degildir her zaman
Hakli olmak yeterli degildir cogu zaman
Olur mu? Herseye ragmen zayiflari ezen kocaman kotulere ragmen kucuk mucizeler olur mu hayatta?
Iyiliklerinden baska hic bir sey kusanmamis kucucuk savascilar
Hakettikleri mutluluga kavusucak mi sonunda?
Bu sefer herkes hakettigini bulsun istiyosun
Bu sefer iclerinden biri olsun, biri kurtulsun istiyorsun...

ben de baskalarinin umutlarina sapliyorum hancerimi 5-6 aydir, kendim umutlanmaya korktugumdan...